Tienduizenden mensen gaven een duidelijk en hoopvol signaal
voor een ambitieus klimaatbeleid. Klimaatspijbelaars krijgen echter kritiek
voor het spijbelen; hun antwoord is dat dit de enige manier is om gehoord te
worden. Voor beide valt veel te zeggen. Het klimaatdebat wordt ondertussen
breed gevoerd, daar zijn de jongeren alvast in geslaagd.
Het is heel eenvoudig om de bal terug te ketsen naar de jongeren en van hen
alle oplossingen te verwachten. Evengoed zijn sommige van hun ‘oplossingen’
simplistisch. Maar hun eis is duidelijk.
Is er dan helemaal geen klimaatbeleid? Toch wel. Zo toont de Vlaamse regering veel goede intenties in het klimaatbeleidsplan. Onder de voorbije 3 klimaatministers is de Vlaamse CO2-uitstoot gedaald. Er zijn het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen (de zgn. betonstop), het klimaatfonds, het luchtbeleidsplan en de vergroening van de autofiscaliteit die het aandeel vervuilende dieselwagens drastisch heeft verminderd. De Kamer keurde in januari het mobiliteitsbudget goed.
Maar dergelijke opsommingen zijn, hoe waardevol ook, geen bevredigend antwoord op de verzuchtingen van de actievoerders. Hun eis is fundamenteler. Het is een kreet om klimaat bovenaan de politieke agenda te plaatsen. Met onze oproep voor een klimaatpact, dat wettelijk en decretaal verankerd is, delen wij deze ambitie. We hebben nood aan een klimaatbeleid met een breed maatschappelijk draagvlak: sociale middenveld, lokale besturen, bedrijfsleven. “Als de wind van de verandering waait, kan je muren of windmolens bouwen”, luidt een Chinees gezegde. We moeten geen muur bouwen van argumenten met wat we al doen, maar windmolens.
Foto: © Nel Berens, Stamp Media, “De exponentiële groei van Youth for Climate”.
Wil je weten waarom Orry jeugdthema’s belangrijk vindt? Kijk hier.
0 reacties